Protocollen zijn een bepaalde set regels die de uitwisseling van gegevens regelen via een communicatieverbinding. De meest gebruikte protocollen definiëren kleine gegevensuitwisselingen die miljoenen keren per dag plaatsvinden, zoals het Hypertext Transfer Protocol (https) of File Transfer Protocol (FTP). Het is redelijk om te zeggen dat de meeste mensen dagelijks protocollen gebruiken. Omdat RFID is gebouwd op communicatie-uitwisseling, zijn er meerdere protocollen die specifiek zijn voor RFID-systemen. Sommige complexe protocollen op hoger niveau zijn opgebouwd uit componentprotocollen; een bekend voorbeeld hiervan is het EPC Gen2-protocol.

Het EPC Gen2-protocol bestaat uit andere protocollen zoals anti-collision-protocollen, luchtinterfaceprotocollen en autorisatieprotocollen - om maar een paar te noemen. Elke gegevensuitwisseling moet in een protocol worden gedefinieerd om niet alleen te voldoen aan de regels van de FCC en andere regelgevende instanties, maar ook om wijdverspreide acceptatie en gebruik te verkrijgen. Protocollen kunnen worden gemaakt door een bedrijf, een fabrikant of een commissie, maar moeten worden goedgekeurd door een bestuursorgaan dat moet worden gebruikt.

Industrie-specifieke protocollen

Omdat de populariteit van RFID-tracking steeds populairder wordt, beginnen de industrieën als geheel RFID te gebruiken en investeren ze in het creëren van standaarden en protocollen die specifiek zijn voor hun gebruik. Ze hebben ook brede toepassingen die gemakkelijker gegevensuitwisseling tussen verschillende entiteiten bevorderen die met elkaar zaken doen. Twee veel voorkomende voorbeelden hiervan zijn het ATA-protocol dat is gemaakt voor de transportsector en het AAR-protocol dat is gemaakt voor de spoorwegsector.

Het ATA-protocol is gemaakt voor de transportsector; het werd ingesteld door de American Trucking Association of (ATA), die een standaard creëerde om protocollen voor het gebruik van RFID in de industrie te definiëren en in te stellen. Het ATA-protocol definieert de manier waarop de communicatie plaatsvindt tussen tag en lezer, terwijl de standaard items definieert zoals geheugentoewijzing en beveiligingsmethoden.

Dergelijke industrieën creëren normen en protocollen om specificaties te creëren die werken aan universele acceptatie. Hierdoor kunnen gebruikers uit de hele industrie RFID-tags lezen en trackinginformatie op dezelfde uniforme manier vinden, en in dit geval is er het extra voordeel van kostenconcurrentie tussen RFID-leveranciers.

Toegevoegde voordelen: gebruiksgemak en potentiële brede acceptatie

TransCore's eGo & SeGo-protocollen

TransCore, een RFID-fabrikant die is gespecialiseerd in automatische voertuigidentificatie (AVI) en tolapplicaties, bezit twee specifieke protocollen die voordelen kunnen bieden voor automobieltoepassingen. eGo en SeGo zijn twee protocollen onder ISO 18000-6B die momenteel worden gebruikt in toepassingen zoals toegangscontrole, tolheffing en AVI. SeGo - ook bekend als "SuperEgoTM", verschilt van eGo doordat het hogere tag-to-reader gegevenswisselkoersen heeft.

Beide protocollen bieden geavanceerde beveiligingsprocedures voor klanten die zorgen voor de authenticiteit van een tag en tegelijkertijd gegevenscorruptie en / of wijziging voorkomen. Bovendien wordt tag-klonen, spoofing, kopiëren of dupliceren voorkomen1. Omdat voertuigen kostbare activa zijn, worden deze geavanceerde beveiligingstechnieken gewaardeerd in AVI-toepassingen. Bovendien bieden deze tags 3x de hoeveelheid lees- / schrijfgeheugen dan standaard RFID-tags - tot 2048 bits.

Toegevoegde voordelen: geavanceerde beveiligingsmaatregelen en een groter geheugen

Wiegand-protocol

Het Wiegand-protocol is een ander voorbeeld van een aangepast protocol dat kan worden gebruikt voor extra voordelen. Wiegand is gebouwd op het Wiegand-effect, ontdekt door John R. Wiegand, die draden en magnetische eigenschappen gebruikt om kaarten te coderen en te decoderen. Omdat dit kan worden gebruikt met RFID, en niet alleen magnetische sleutelkaarten - er is een protocol gemaakt om de communicatie tussen de tag en de lezer te beschrijven met Wiegand-mogelijkheden. Het meest gebruikelijke gebruik van een Wiegand-systeem is het gebruik van elektronische toegangssystemen voor toegang tot poorten of gebouwen.

Om een ​​elektronisch toegangssysteem in te stellen met behulp van RFID met deuren, sloten en poorten, zullen de lezers hoogstwaarschijnlijk over Wiegand-uitvoermogelijkheden moeten beschikken. Wiegand-uitvoermogelijkheden op RFID-lezers zijn vergelijkbaar met GPIO-capaciteiten in die zin dat ze informatie verschaffen aan andere met Weigand-protocol compatibele accessoires zoals besturingssystemen voor poorten of magnetische sloten voor deurinvoer. De RFID-tags die in het systeem worden gebruikt, moeten ook worden geprogrammeerd met Wiegand-specifieke codering.

Toegevoegde benefit: gebruik inschakelen met Wiegand-systemen / apparaten.